Górnictwo w malarstwie
Malarstwo naiwne lub jak kto woli prymitywne, w Polsce w dużej mierze to malarstwo tworzone przez górników. Po godzinach, po ciężkiej pracy przy wydobywaniu węgla powstawały obrazy, które dla wykształconych artystów były niewiele warte. Nie można było tu mówić o wyrafinowanej i nietuzinkowej technice malarskiej, o szlachetnych pociągnięciach pędzlem, ani też wielkich symbolach i alegoriach. Mimo to, ta artystyczna pasja wielu górników znalazła w dzisiejszych czasach swoich pasjonatów i i uznanie w dziedzinie kultury i sztuki.
Jednym z bardziej znanych artystów związanych ze światem górniczym był Paweł Wróbel. Uchodzi w Polsce za jednego z czołowych malarzy „naiwnych”. Urodził się w roku 1913 w rodzinie górniczej. Ukończył tylko cztery klasy szkoły ludowej i przez całe życie pracował jako górnik w kopalni „Wieczorek”.
Malarstwo naiwne to malarstwo proste w wyrazie i w przekazie, choć często uchwycona jest na nich duża szczegółowość. Malarstwo naiwne szczególnie rozwinęło się w Polsce na Śląsku, gdzie górnicy po ciężkiej pracy w kopalni często dla relaksu i odpoczynku chwytali za pędzel. Zbiory śląskiego malarstwa naiwnego rozproszone są po cały regionie. Dzięki współpracy kilku muzeów, m.in. Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu, Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, Muzeum Historii Katowic, Muzeum Śląskiego w Katowicach i Muzeum Miejskiego w Zabrzu możemy podziwiać „Górniczy Śląsk w sztuce naiwnej”.